Sofokliu, poeti i dytë i madh i Greqisë së Lashtë, i cili në qendër të veprës së tij vendosi njeriun përballë vetes, me dobësitë dhe forcën e tij (në dallim nga Eskili që u interesua për fatin e fisit), me fatkeqësitë dhe grackat që i thurte jeta; individin përkundër njerëzve të tjerë, me forcën për të përballuar përndjekjen nga fati, frymëzuar nga ideale të mëdha, nga e vërteta dhe drejtësia.

Çehovi i donte njerëzit me një dhembshuri në përgjithësi dhe udhëhiqej nga ideali i shkrimtarit humanist për ta parë jetën e mërzitshme monotone e të përsëritshme me dashurinë e një të afërmi.

Vjeshta e Patriarkut, një nga veprat më të ndërlikuara dhe ambicioze të Gabriel García Márquez, është rrëfimi brilant i një tirani karabian dhe abuzimit me pushtetin.

Romani Xha Gorioi është vlerësuar si një nga shtyllat mbajtëse të Komedisë njerëzore