Me kryeveprën e tij “Krim dhe Ndëshkim”, Dostojevski nëpërmjet një stili të hollë dhe analizave psikologjike, na paraqet aspektet kryesore të jetës së njeriut, si vuajtjet, frikërat, dashuritë dhe vetminë. Krahas krimit, ndëshkimit dhe arratisjeve, në roman analizohet ndërgjegjja dhe ndikimi i saj, miqësia dhe optimizmi për jetën, megjithë kushtet e vështira.

“Krim dhe ndëshkim” është një roman social, psikologjik, filozofik dhe ideologjik. Ky ishte një roman i ri për letërsinë botërore, pasi ai trajton një larmishmëri problemesh: problemin e kushteve të ekzistencës së shoqërisë dhe shtresave të ulëta të popullsisë, alkoolit dhe prostitucionit.

Krokodili dhe Kumarxhiu jane dy vepra që Dostojevski ka shkrue me paraqitë atë që po ndodhte me jetën e vet në ato çaste, dhe bashkë me të edhe përsiatjet që blunte për ndodhitë rretheqark që i ndërlidheshin në efektin e madh domino deri te jeta e tij. Mbrenda zanit të veprave janë ma tej edhe zanet e tjerë, të mbrendshëm të tij ose të jashtëm, që Mikhail Bakhtin ia quejti polifoni.

Mos harroni: po lexoni “Kumarxhiun” e famshëm, ku edhe nervat, pejzat, indet e dorës janë një psikologji e ndjerë, e vërtetë, një botë e tërë, që ndan jetën, dritën nga errësira. Askush s’mund t’i shpëtojë tundimit! Edhe Dostojevski duket se i ka jetuar aq thellë ato momente të jashtëzakonshme.

Kjo është një nga kryeveprat e “përroit të ndërgjegjes: të letërsisë moderne të shekullit të XX, një ekplorim i pamatë i shpirtit dhe ndjesive njerëzore: Sepse ajo çka, brenda nesh, e pandehim se është dashuri, xhelozi, nuk paraqitet si pasion i njëjtë, I pandërprerë, i pandalshëm.

Heminguej u rrit në një mjedis mbytës provincial nën autoritetin e një nëne të rreptë, ndërsa vetëvrasja e të atit la gjurmë të pashlyera në zemrën e tij. Universiteti i parë për Heminguejin u bë Lufta e Parë Botërore. Ai shkoi vullnetar si sanitar në Itali, ku u njoh me tmerret e luftës.