Ndryshe nga komeditë e tjera, humori i “Shumë zhurmë për asgjë” nuk krijohet nga situatat qesharake. Megjithëse ka disa elemente standarde të përbashkëta me komeditë e tjera (keqkuptimet, maskimet, dëshmitë e rreme), humori i kësaj vepre krijohet nga vetë karakteret dhe mënyrat e sjelljes së shoqërisë ku ata jetojnë.

Romani klasik i kërkimit për dijen, që ka mahnitur, frymëzuar dhe influencuar breza të tërë lexuesish, shkrimtarësh dhe mendimtarësh. Edhe pse bën fjalë për një vend dhe kohë shumë të largët nga Gjermania e vitit 1922, atëherë kur u botua libri, ky roman është i mbushur me ndjesitë e periudhës së Hermann Hesse-s, duke kombinuar filozofi të pangjashme me njëra-tjetrën, si fetë lindore, prototipat Jungianë, individualizmi perën- dimor, në një vizion unik për jetën, të shprehur përmes kërkimit të një njeriu për kuptimin.

Dostojevski gjithashtu e përdor romanin për të kritikuar shoqërinë ruse të kohës së tij, duke e portretizuar atë si një sistem që ndihmon në përforcimin e ndjenjës së inferioritetit dhe frikës tek individët. Golyadkin, si një personazh, është një simbol i atyre që luftojnë për të gjetur vendin e tyre në një botë që i duket të huaj dhe armiqësore.