Në shekullin IX para erës sonë, Zoti urdhëroi profetin Elia të braktiste Izraelin. Udha e çoi atë në Sarepta, një qytet i vogël fenikas. Atje, në qytetin ku qenë ulur këmbëkryq Asirianët, Elia i humbet të gjitha, madje edhe gruan pas së cilës u dashurua. Më tej, ai gjendet në mesin e ngjarjeve të turbullta e dramatike, që e çojnë deri në përballjen me Zotin.
Nuk e dija ende se, herët a vonë, oqeani I kohës na i kthen përsëri kujtimet që varrosim atje. Pesëmbëdhjetë vjet më vonë më erdhi në mendje ajo ditë. E pashë atë djalë të endej në mjegullën e stacionit Franca dhe emrin e Marinës përsëri të përflakur si një plagë e porsahapur. Të gjithë ruajmë nga një të fshehtë të mbyllur me çelës në qoshen më të thellë të shpirtit tonë. Kjo është e imja.
Martin Iden ishte dhe mbetet një roman intim edhe për këtë fund të parashikueshëm në pamjen sipërfaqësore të gjërave, por logjik në kontekstin e krizës së besimit ku përfshihet protagonisti.
Matildës i rrëshqiti një lot që la një pullë të madhe në jastëk. E ëma nuk dinte si sillej ai me të. Si e lidhte me rripin e pantallonave, pastaj e rrihte. Në fund i thoshte të mos fliste, se përndryshe do e çonte në burg bashkë me të ëmën.
Në novelat “Mërgimi dhe mbretëria” shpalosen si me magji fërgëllima e shpirtit njerëzor dhe përshkrimi i natyrës, harmonia dhe përkohësia, hijeshia e rruzullimit dhe brenga e muzgut magjiplotë. Thurja e një vepre të këtillë, që do t’i bënte mrekullisht ballë kohës dhe brezave, nga e cila rrëzëllijnë krejt natyrshëm kumte jete, do ta ngjiste mbrujtusin e saj mjeshtëror më 1957, në kreshtën kurorëzuese të Çmimit “Nobel”.
Isabel Allende na vjen me një nga romanet më magjike të saj: Në këtë roman flitet për udhëtime të mistershme në Amazona dhe Himalaja, në kërkim të dragoit të artë legjendar. Këto autorja spikat me mjeshtërinë e saj të jashtëzakonshme të rrëfimit magjik, saqë lexuesi nuk e lëshon këtë libër nga dora deri në përfundim të faqes së fundit.
Mbreti i moshuar Lir vendos ta ndajë mbretërinë ndërmjet tri vajzave të tij, duke i caktuar secilës një pjesë, në përpjestim të drejtë me elokuencën e deklaratës së tyre të dashurisë. Hipokritet Gonerila dhe Regana bëjnë deklarata të mëdha dhe shpërblehen për to; Kordelja, bija më e vogël, e cila e do me të vërtetë Lirin, nuk pranon të flasë në mënyrë të pasinqertë për të vërtetuar dashurinë e vet dhe asaj i hiqet trashëgimia.
Vepra ku Sartri doli me shprehjen e famshme dhe shumë të diskutuar: ”Ferri janë të tjerët”! Tre shpirtra të mallkuar, Garcin, Inès, dhe Estelle, janë sjellë në të njëjtën dhomë në ferr nga një shërbëtor misterioz. Ata të gjithë prisnin tortura të tmerrshme për t’u ndëshkuar në përjetësi, por ndërkohë gjejnë një dhomë të modeluar në stilin e perandorisë franceze.
“Realiteti fantazjos” është zhanri që autori kërkon të krijojë dhe perfeksionimi i tij ka vijuar me romanin e dytë të titulluar “Më Ndrysho”. “Realiteti fantazjos” mbin si frymëzim nga arritjet e veprat e jashtëzakonshme të patreguara të të përditshmes, e më pas ndërthuret me imagjinatën e pafund të dëshirave tona.
Borgjeze dhe revolucionare, grua dhe dashnore, spiune dhe vrasëse, protagonistja së bashku me një galeri të tërë personazhesh të paharrueshme përjetojnë aventurën e të jetuarit intensivisht një shekull, nga Spanja republikane deri në rënien e Murit të Berlinit, duke kaluar përmes Luftës së Dytës Botërore dhe viteve të errëta të Luftës së Ftohtë.
“Mëngjes te Tiffany” është ndër librat më të përfolur të shekullit XX. E shkruar nga Truman Capote, një ndër emrat më kontraversialë të artit amerikan, kjo novelë arriti famë mbarëbotërore, famë e cila u stimulua edhe nga ekranizimi i këtij libri dhe nga loja e yllit hollivudian Audrey Hepburn.