Historia më e madhe e spiunazhit të Luftës së Ftohtë. Ben Macintyre, në librin e tij “Spiuni dhe tradhtari” tregon një histori tradhtie, jetë të dyfishtë dhe guximi të madh që arriti ta ndryshojë kursin e Luftës së Ftohtë përgjithnjë.

Një qeli, katër burra, dhjetë ditë, një mori historish: një vjetër janë të burgosur në një dhomë të ngushtë e të akullt në bodrumet e Stambollit. Mes marrjes në pyetje, torturave, kohës pezull dhe palëvizshmërisë së detyruar, në të cilën janë gozhduar, ata zbulojnë magjinë dhe fuqinë e fjalës si e vetmja rrugë e mundshme shpëtimi. Personazhet e këtij libri, ashtu si te Dekameroni, kalojnë kohën e izolimit të tyre duke i treguar njëri-tjetrit histori dhe kështu, në një rrëfim koral, zbulojnë fillin që i lidh dhe arsyen pse gjenden të burgosur.

Aftësia e Morrisonit në përdorimin e fjalëve të thjeshta për të prodhuar fraza lirike e me shkëlqim dhe për të evokuar përceptime të sakta emocionale është e jashtëzakonshme. Vepra e saj përmbush në mënyrë brilante ngarkesën në tipizmin madhështor dhe gravitetin moral, që çdokush me të drejtë do të priste nga një laureate e Çmimit Nobel në letërsi

Unë i bëra tatuazh numrin në krah, ajo bëri tatuazh emrin e saj në zemrën time… Ajo… priste radhën për të bërë tatuazh numrin e saj. Dridhej… ishte një vajzë aq e re! Ai… ishte tatuisti. Nuk e ngrinte kokën asnjëherë nga puna, por, papritmas ngriti sytë dhe pa atë… Ishte dashuri me shikim të parë.