Isabel Allende na vjen me një nga romanet më magjike të saj: Në këtë roman flitet për udhëtime të mistershme në Amazona dhe Himalaja, në kërkim të dragoit të artë legjendar. Këto autorja spikat me mjeshtërinë e saj të jashtëzakonshme të rrëfimit magjik, saqë lexuesi nuk e lëshon këtë libër nga dora deri në përfundim të faqes së fundit.

Një roman ndryshe i Isabel Allende, një rrëfim magjik dhe një shtegim i thellë në kërkim të lirisië së individit: “Kemi mësuar të mos diskutojmë për budallallëqet, por vetëm për gjërat e rëndësishme.” – këtu zë fillë historia e këtij romani, ngjarjet e të cilit tregojnë betejat kundër skllavërisë që në shekullin e XVIII.

“Shuma e ditëve” është një kronikë dashurish që na përket nga afër.

Një libër i cili e ka shpallur armik të fondamentalistëve islamikë dhe e ka privuar nga shumë gjëra autorin Salman Ruzhdie. Pse?! Personazhet, Xhibrili dhe Saladini janë zgjedhur (nga kush?) si kundërshtarë në ndeshjen e përjetshme mes së Mirës dhe së Ligës. Po kush është kush? Ndërsa dy burrat gremisen në kohë dhe në hapësirë drejt përballjes së tyre vendimtare, ne bëhemi dëshmitarë të një cikli rrëfenjash dashurie dhe pasioni, tradhtie dhe besimi.

Ky roman mbyll trilogjinë “Kujtimet e Shqiponjës dhe Jaguarit”, të cilat nisën me Qytetin e Shtazëve, vijuan me Mbretërinë e Dragoit të Artë dhe Pyllin e pigmejve.

“Shtëpia e shpirtrave”, është një sagë familjare ku pasqyrohet historia dhe fati i një populli të tërë, I popullit të Kilit, përmes rrëfimeve të grave të një familjeje të rëndësishme dhe ekstravagante. Një afresk i bukur që për nga joshja dhe emocioni i kujton lexuesit që adhuron realizmin magjik vetëm “100 Vjet Vetmi” te Márquez. Është fitues i një numri të pafund çmimesh ndërkombëtare, është një libër i shkëlqyer i letërsisë bashkëkohore, i cilësuar si një ndër 100 më të lexuarit e letërsisë së sotme

“Bukë me sallam”, romani i katërt i Charles Bukowski – t, botuar për herë të parë më 1982, me gjasë është libri më autobiografik, rrëqethës dhe prekës i tij. Ai trajton fëmijërinë dhe adoleshencën e Henri Çinaskit, plot shëmti, dhembje, arrati e vetmi, që nga vitet e para të jetës e deri në kurorëzimin e një “karriere” të gjatë e të suksesshme alkoolike.

“Hollywood” shpërfaq gjithë jetën e shfrenuar mes yjeve të kinemasë, botën e tyre hipokrite, por edhe përpjekjet e mëdha njerëzore për të realizuar projekte te të cilat ke besim.