Njeriu që qesh 1

Guinpleni, një djalë 10-12 vjeç, braktiset nga një bandë keqbërësish( kompraçikosë – blerës fëmijësh) në një vend të shkretë të bregdetit anglez. Natë, dimër dhe tufan. Fëmija vrapon për të kërkuar strehë. Në rrugë e sipër ai gjen një foshnjë, një vajzë, gjysmë të vdekur mbi trupin e vdekur të s’ëmës. Ai e merr dhe e shpëton nga vdekja. Pas shumë peripecish, të dy këta gjejnë strehë, ushqim dhe mbrojtje në karron – kasolle të Ursusit, një gaztori endacak që kishte si shok të vetëm një ujk të zbutur, ”Homon”. Vitet rrjedhin dhe të dy fëmijët, Guinpleni dhe Dea, rriten dhe bëhen dhe ata aktorë endacakë. Me gjithë varfërinë e tyre, pjesëtarët e kësaj trupe endacake rrojnë të lumtur. Por më të lumtur janë Guinpleni dhe Dea, të cilët tani i lidh një dashuri e pastër dhe e sinqertë.