Pati një jetë të gjatë dhe të vështirë si dorëshkrim, i nisur më se një dekadë më herët, i punuar e ripunuar disa herë nga autori në lëvizjet e tij nëpër Europë, i hedhur madje edhe në zjarr e i shpëtuar mrekullisht nga të afërmit e autorit.

Fragment nga libri: Shiko, zemër, më vjen keq, por nuk e kupton që kjo puna po më çmend fare? Dëgjo, hajde ta lëmë këtë punë. Eja rrimë vërdallë, bëjmë dashuri, dalim xhiro, bisedojmë pak. Eja shkojmë në kopshtin zoologjik. Eja të shohim kafshët. Të zbresim me makinë e të kundrojmë oqeanin. Vetëm 45 minuta larg është. Eja të shkojmë në lokalet e lojërave elektronike. Shkojmë të shohim garat, Muzeun e Arteve, ndeshjet e boksit. Eja të bëjmë miq. Të qeshim. Kjo lloj jete është lloji i jetës që bëjnë të gjithë: po na mbyt.