“Nga Kafka te Kafka” është një vepër eseistike e cila na jep një tablo të jashtëzakonshme se si është ndërtuar vepra letrare e Kafkës, por ajo është gjithashtu edhe një tablo e letërsisë si një krijim kompleks që njëkohësisht i përket edhe jo shkrimtarit që e krijon atë.
Një rrëfim për dy brigje, sa të njohura aq edhe të panjohura për njëra-tjetrën, për njerëz të ndryshëm, por në thelb të ngjashëm. Ky libër u rendit ndër 12 kandidatët më të mirë të çmimit “Strega” 2018.
Lexuesi, i magjepsur dhe i turbulluar, do të ndjekë rrëfimtarin e Ngadalësisë në një natë vere, ku dy histori joshjeje, të ndara nga një periudhë më shumë se dyqindvjeçare, gërshetohen dhe lëkunden midis sublimes dhe komikes.
Për Pamukun, letërsia është e lidhur pazgjidhshmërisht me jetën e përditshme dhe me identitetin. Fakti që pjesa letrare është e rrethuar nga seksionet “Jeta dhe shqetësimet” dhe “Politika, Evropa dhe probleme të tjera me të qenit vetvetja” është rrjedhim logjik i pikëpamjes së tij për letërsinë. Ngjyrat e tjera përmbajnë shtatëdhjetë e pesë reflektime dhe një histori të shkurtër.
A stunning novel about love, loss, betrayal, divorce, death, a woman’s career and her identity, The Nine Lives of Rose Napolitano is about finding one’s way into a future that wasn’t the future one planned, and the ways that fate intercedes when we least expect it.
Written more than 70 years ago, 1984 was George Orwell’s chilling prophecy about the future. And while 1984 has come and gone, his dystopian vision of a government that will do anything to control the narrative is timelier than ever…
Te “Një burrë” Oriana Fallaci shkriu gjithë talentin e saj të të shkruarit, ndjenjës, frymëzimit, dhimbjes së skajshme e po ashtu lumturisë, duke nxjerrë kësisoj kryeveprën e saj letrare.
Një libër me copëza të panumërta urtësie për këdo që përballet me vdekjen. Një histori e thellë dashurie me mësime jo vetëm si të jetosh, por edhe si të vdesësh. “Një çështje vdekjeje dhe jete” tregon sesi Merilin dhe Irvin Jalomi i hynë një rruge të mundimshme dhe plot vuajtje: Merilini për të pasur një vdekje të lehtë, Irvini për t’ia dalë të jetojë pa të.
Teksa agimi i mjegullt i Milanos bën përpara lodhshëm, e paqtuar, me hundën nazike përpjetë, po fle rrugaçja e vogël. E ka fituar apo e ka humbur luftën e vogël që ditë për ditë ka luajtur me dhëmbët shtrënguar kundër paturpësisë, rinisë dhe gënjeshtrave? Por a mund të bënte ndryshe? Ai vetë, Antonio – siç pohonte Piera s’e detyroi të mbrohet e ta gënjejë? Po ajo nuk kishte arsye për të qenë ndyrësirë? Thua se vetëm tani Antonio po e kuptoka më së fundi se cila është Laide dhe sesi mjerimet e saj nuk kanë mbinë nga ajo, por është detyruar me pahir, ditë për ditë, nga qyteti, nga burrat, edhe nga vetë Antonio, dhe nuk kishte as faj, as ligësi, as turp, as arsye për përçmim apo ndëshkim?
Libri “Një ditë dhjetori” është një histori dashurie gazmore, emocionuese dhe shumë prekëse, dhe një kujtesë se fati merr kthesa të pashpjegueshme përgjatë rrugës drejt lumturisë.