Vitet e pafaj?sis?

Është një botë tjetër, një kohë tjetër… Është koha e Kazaletëve, kur gjithçka ndodh me rituale precize, ku shërbyesit e shërbejnë çajin në shtrat në mëngjes, por për të darkuar në shtëpi duhet të vishesh me fustan mbrëmjeje… Mirëpo jashtë kuadrit të familjes Kazalet, bota është në prag të një krize epokale. Lufta është vetëm një hap larg Londrës. Teksa Kazaletët përgatiten të kalojnë një verë të qetë në pronën e familjes së Saseks, lexuesi njihet me: Eduardin – i dashuruar, por jo besnik ndaj bashkëshortes së tij, Vilit; Hjunë – i plagosur në Luftën e Madhe, bashkëshort i përkushtuar; Rupertin – i cili e adhuron trupin, por jo domosdoshmërisht mendjen e gruas së tij Zoit, e cila është shumë më e re sesa ai; dhe Rejçëllin, motrën lëneshë të tre vëllezërve, e cila mban një lidhje të fshehtë dashurie nën çatinë e familjes…Një parabolë për dhembjen e humbjes së pafajësisë, për të kaluar më pas në botën e mashtrimit të madh. Një prozë që na kujton stilin e pagabueshëm të Tomas Manit dhe Virxhinia Ullfit