Kush e hëngri akulloren?
Na ish në pyll
një ëmbëltore,
bënte shurup
dhe akullore
me manaferra
me copa borë;
…Eh, sa të mira!…
Të gjithë që vinin,
buzët lëpinin…
Një ditë, kur dielli,
që lart nga qielli,
kish larë me rreze
fusha, bregore,
na shkon Arushi
në ëmbëltore
e na kërkon
dy akullore:
– Teta, m’i jepni
ju kësaj radhe
një kaq të vogël,
një kaaaaaaq të madhe!
– Po si i do,
more Arush,
në gotë,
a në kaush?
– Të voglën,
në kaush sa gishti,
të madhen,
në kaush sa qypi…
Të voglën vetë
do ta lëpij,
të madhen mamit do t’ja çoj
mu në shtëpi!
– Të lumtë, Arush,
të lumtë, – i thanë,
– që ke kujdes
dhe për mamanë!
Komente
Nuk ka ende komente