Shpikja e Morelit

Një i arratisur mëson vendndodhjen e një ishulli në mes të oqeanit, ku thuhet se një sëmundje vdekjeprurëse i pret gjithë mysafirët. Në ishull, i arratisuri është dëshmitar i fshehtë i ndërveprimeve e dëfrimeve të një grupi njerëzish të sërës së lartë. Nga skutat, ai bie në dashuri me njërën nga gratë që bujnë në ishull. Mirëpo diçka nuk përputhet: përpjekjet e tij për të komunikuar me këtë grua dështojnë rregullisht; do skena që kanë ndodhur një herë, përsëriten; në qiell ka jo një diell, por dy, dhe vapa është e dyfishtë.

Këta janë përbërësit e një vepre që Borges e quan “pa precedentë” në letërsinë hispano-amerikane – romani perfekt, sipas tij. “Shpikja e Morelit”, njëherazi romancë, roman fantastik, thriller dhe horror, me një subjekt të ngërthyer me mjeshtëri të rrallë, u bë një nga gurët themeltarë të “bumit” letrar hispano-amerikan në gjysmën e dytë të shekullit XX.