Dashuria për mua ishte ndershmëri. Të ishe e sinqertë. Të dije të mirat dhe të këqijat e dikujt. Dashuria ishte një shtysë që tregonte se dikush kishte besim tek ti edhe kur ti s’kishe te vetja.
Sikur dikush t’i kërkonte Jasmina Santosit të përshkruante vitet e fundit të jetës me një fjalë të vetme, ajo do të ishte pa dyshim një fjalë me katër shkronja.
Pas shtatëmbëdhjetë vjetësh, një pafundësi kockash të thyera dhe premtimesh të shkelura, ajo e di mirë se dritarja për të konkurruar në patinazhin artistik po i mbyllet.
Kur merr një ofertë të pakundërshtueshme nga një idiot dhe arrogant, të cilin ka dhjetë vjet që përpiqet ta shmangë, Jasmina mund të ndërrojë mendje e të rimarrë në konsideratë gjithçka…
Komente
Nuk ka ende komente