Gruaja brenda meje

KUR ISHA E VOGËL, ECJA PËR ORË TË TËRA E VETME NË PYLLIN E HESHTUR, pas shtëpisë sime në Luiziana, duke kënduar… Para se të kthehesha në shtëpi, e kisha bërë zakon të ndiqja një shteg që të nxirrte në shtëpinë e fqinjëve tanë, kaloja përmes një oborri të rregulluar bukur dhe pranë një pishine. Ata kishin një kopsht shkëmbor plot me guralecë të vegjël e të butë, që e thithnin nxehtësinë e diellit dhe e ruanin ngrohtësinë, në një mënyrë të tillë që më jepnin një ndjesi shumë të mirë në lëkurë. Shtrihesha mbi ata guralecë, shikoja lart në qiell, duke ndjerë ngrohtësinë si lart dhe poshtë, e mendoja: “Unë mund të ndjek rrugën time në jetë. Unë mund t’i bëj ëndrrat e mia realitet”.